Yosemite

Vanmorgen om 06.20 uur opgestaan omdat ik om 07.00 uur bij de ranch aanwezig moest zijn voor de buitenrit die om 08.00 uur zou starten. Ik denk wat moet ik in hemelsnaam doen in dat uur….eerst de stal uitmesten, paard verzorgen, opzadelen enz????? Nee, niets van dit. Je begint met het ondertekenen van formulieren waarop staat dat alles voor eigen risico is en dat je kennis hebt genomen van de regels. Vervolgens moet je een cap uitzoeken (waar je dan 40 minuten mee op loopt totdat de rit daadwerkelijk begint) en dan een instructievideo bekijken die laat zien waar de cap voor is en hoe mensen van hun paard afduvelen omdat ze te hard aan de teugels trekken of andere rare dingen met de paarden gaan doen. Ik dacht bij mijzelf….iemand met een beetje ervaring die snapt dat toch allemaal wel… Toen ik de groep rond keek waar ik mee zou gaan rijden snapte ik dat ze deze video draaiden. Er zouden 6 kinderen meerijden, waarvan er 5 nog nooit op een paard/pony gezeten hadden Volgens mij was de jongste een jaar of 6 ofzo). Ook had een aantal andere volwassen nog nooit deze ervaring opgedaan. BJ en ik hadden het er ook nog over gehad om Joran mee te nemen aangezien BJ ook wel graag deze tocht wilde maken. Beiden vonden wij dit niet verstandig. Ik ben blij dat we het niet gedaan hebben er zou maar wat gebeurd zijn en je rijdt alleen maar langs afgronden, door rotsformaties enz. Het was een prachtige rit van 2 uur. Doordat de rit voornamelijk door de bossen en rotsformaties in Yosemite park ging was het best fris. Ik was blij dat ik ’s ochtends een jas aan had gedaan. Zo af en toe zag je de zon prachtig schijnen op de Half Dome en de Washington Column (grote rotsformaties). Ook kwamen we nog vlak langs een moeder “deer” met haar twee kleintjes. Ze bleven rustig staan te grazen, waarschijnlijk omdat je dan op de rug van een paard zit. Rond 10.00 uur was ik weer terug bij de ranch en stonden BJ en Joran mij op te wachten (alleen aan de verkeerde kant van de ranch ), dus geen Marja op een paardenrug in de bossen van Yosemite op een foto….hahahaha…. Maar wel bij aankomst bij de ranch een ietwat verkleumde Marja op de rug van Vegas. (een van een tweeling)

Eenmaal terug bij de camper heeft BJ een lekkere kop thee voor mij gezet en daarna ben ik even gaan douchen. Hierna zijn we met z’n drieën naar de shuttlebus gelopen om een bezoek te brengen aan Yosemite Village en de L owerYosemite Fall. Eigenlijk hadden we nog een wandeling naar de Nevada Fall op het programma staan, maar die hadden we bij voorbaat al geschrapt. Eigenlijk wilden we de middag wel een beetje relaxen.

Dus eerst zijn we naar de Lower Yosemite Fall gewandeld. Op onze wandeltocht naar boven zagen we een jochie in tranen. Wij zagen dat hij door een Amerikaanse vrouw werd aangesproken en haar een briefje gaf, aangezien wij het vermoeden hadden dat hij een Nederlandse jongen was hebben we hem aangesproken en idd….. Hij was zijn ouders kwijt geraakt en nu lichtelijk in paniek. BJ heeft geprobeerd zijn ouders te bellen (stond op briefje) maar die namen de gsm niet op. Toen hebben we besloten om weer naar de plek te gaan waar Thijs (zo heette hij) zijn ouders was kwijt geraakt (bij de waterval) al lopende kwam Thijs zijn moeder ons al tegemoet, dus eind goed al goed.
Bij de waterval hebben we een aantal foto’s genomen en toen zijn we direct weer verder gegaan, wat een hectiek, wat een mensen. Niet echt aan ons besteed zo’n drukte in de natuur. Het viel ons op dat het in heel Yosemite ontzettend druk was met toeristen (ettelijke miljoenen toeristen van binnen en buitenland per jaar). We zijn snel terug gegaan naar de camping.

Bij de camping bleken we nieuwe buren te hebben. Een Amerikaan met een enorme mega verlengde Ford met volgeladen laadbak. Hij kwam al vrij snel naar ons toe met de vraag of hij onze “berenbewaarbox” mocht gebruiken als wij er geen gebruik van maakten. Wat ons betreft geen probleem. Hij vertelde dat hij met zijn vrouw, zwager en 4 Mexicaanse familieleden was en dat hij 7 mountainbikes, 7 opblaasbare Coleman’s waterkano’s met peddels bij zich had en dat wij overal gebruik van mochten maken. Nou super vriendelijk natuurlijk en daar hebben we dan ook maar even gebruik van gemaakt. Aangezien we toch wilden gaan zwemmen in de Merced River hebben wij de kano meegenomen. BJ en Joran waren al druk bezig om de stroomversnelling bij het dammetje nog sneller te maken toen ik er met de kano aan kwam. Toen ik eenmaal door de stroomversnelling was wilde Joran natuurlijk ook. Dus Joran eerst een stuk stroomopwaarts peddelen en toen weer terug. Ook BJ heeft nog een stukje gekanood (mag allemaal de naam niet hebben, maar was wel leuk).
Toen BJ en ik op een boomstronk naar Joran zaten te kijken zag BJ dat ik bloed op mijn hak had. En ja hoor….een wondje aan de hak. Ik was natuurlijk de enige van ons drieën die geen waterschoenen aan had gehad (Eigen schuld, dikke bult. Stom, maar gewoon niet meegenomen). En het lopen in de rivier ging dus best heel lastig. Dus maar even ontsmet, pleister geplakt en klaar. Joran en BJ hebben nog even een balletje staan overgooien in de rivier en rond 18.30 uur zijn we weer naar de camper gegaan.

Bij de camper hebben we een kampvuur gemaakt. Onze Amerikaanse buurman kwam direct extra hout brengen, waarschijnlijk was hij wel heel erg blij met het gebruik van de box. Als we meer nodig hadden moesten we het maar zeggen. Nu moet ik zeggen dat de Amerikanen over het algemeen wel heel erg aardig zijn, alleen vrij oppervlakkig. Ze kunnen ook zo wat aan je vragen en dan gewoon weer omdraaien en weglopen, maar tot nu toe alleen maar positieve ervaringen.

Joran heeft zijn popcornpannetje boven het kampvuur gepoft en daarna hebben we hier met z’n drieën van gepeuzeld. Zo af en toe kwam een van de vele Yellow-bellied marmots een op de grond gevallen stukje popcorn van ons afpakken zodat we die zelf niet hoefden op te ruimen voor de beren. Voordat we gingen zwemmen hadden we ook nog broodjes hotdogs gemaakt (op de bbq), dus genoeg eten van het vuur voor vandaag.

De avond die langer warm bleef als gisteren hebben we, onder het genot van een hapje en een drankje bij ons kampvuur doorgebracht. We gaan niet te laat naar bed want morgen staat er weer een reisdag op het programma. De bedoeling is Marin RV Park te San Francisco.