Een sprookje....

Zo..vandaag hebben we lekker uitgeslapen, nou ja.... om 08.00 uur stond ik bij het busje van de plaatselijke bakker voor brood. Dit busje komt namelijk elke ochtend vanuit het dorp met een verse voorraad brood en doet aan "busverkoop". Als de klandizie rond 08.30 uur weer voorbij is dan vertrekt hij.
Voor de jongens had ik verse croissants en kaiserbroodjes mee genomen en zelf aan het gezonde bruin brood met pitjes (en lijnzaadpitjes, niet voor de slanke lijn, maar...).

Na op ons gemakkie te hebben ontbeten zijn we richting het dorp gereden om een Karintiekaart te kopen. Met deze kaart kun je veel attracties in Karinthie gratis bezoeken of krijg je 10 tot 15% korting.

Met de kaart in ons bezit zijn we zo'n 60 km richting het oosten gereden naar Trebesing. In Trebesing zit namelijk het Marchenwandermeille. Een leuke wandelroute door de bergen en bossen met om de 5 minuten wel een sprookjesfiguur, speeltuin enz. Het is dus helemaal ingericht voor kinderen. Bij aankomst zijn we eerst met de "trekkertram" (net als Joran's schoolreis) de bergen in gebracht en toen begon de wandeling. Eerst zijn we gestopt bij een restaurantje waar we een lekker glas koel drinken hebben genomen, want zelfs in de schaduw was het best warm (het bleek daar 37 graden te zijn). Naast de speeltuin die hier was kon je ook een ponyrit maken en dat is aan Joran wel besteed. Dus...hup...op de pony en rijden maar.

Tijdens de wandeling kwamen we langs roodkapje, de gelaarsde kat, sneeuwwitje enz., maar ook langs een "echte" heks. Op het moment dat wij tegen Joran zeiden: "kijk een heks" ging hij toch maar snel achter mij (Marja) lopen..onze held... Uiteindelijk ging BJ met de heks in gesprek en bleek ze toch wel lief te zijn. Toen Joran dat in de gaten kreeg en een snoepje van haar kreeg was hij weer "de man". Nadat we verder liepen ging BJ toch nog even bij hem checken wat hij er van vond omdat hij zo achter mij was gekropen. Het antwoord van Joran: "Ik was niet bang hoor, maar wilde mama's rug gewoon een kus en een hele dikke knuffel geven"...ja..ja..

Verder zijn we in dit bos nog over de langste hang/touwbrug van de Alpen gelopen. De Drakenbrug, deze heeft een spanwijdte van 175 meter en was hoog boven het dal.

Bij het eindpunt werden we weer opgehaald door de trekkertram en zo kwamen we weer op onze parkeerplaats. Daar moesten we eerst de auto flink open zetten en toen snel terug naar de camping voor een duik in het zwembad.

Ondanks zijn ontstoken ogen (pffff, lijkt niet echt beter te worden) heeft BJ ons toch maar weer veilig op de camping terug gebracht. Aangezien BJ geen zonnebril op sterkte heeft (vergeten te kopen) draagt hij in de auto zijn gewone bril met zonnebril er voor. Niet echt ideaal, maar het werkt en daar gaat het om.

Dus op de camping...hup...het zwembad in om echt af te koelen. Het liefst een hele tijd onder water zodat je hoofd lekker afkoelt, maar ja dan kunnen we Joran niet in de gaten houden.

Daarna een camping maaltijd (soep met brood en voor Joran lupack vlees) genuttigd en nu aan de thee / koffie.

en morgen....morgen komen Dik, Claudia, Dean, Finn en Yaro voor een week. Ze staan aan het einde van ons laantje (zo'n 5 plaatsen verder). Joran heeft er helemaal zin in...ook al heeft hij genoeg vriendjes en vriendinnetjes op de camping.