zaterdag 13 augustus 2011

Vanmorgen hoorden wij dat er op de camping een beer was gevangen. Deze beer was gevangen middels een zogenaamde bear trap en zat dus in een groene kooi. Deze kooi leek meer op een grote groene watertank als een kooi. We zijn niet gaan kijken bij deze kooi aangezien we dat toch best zielig vinden voor zo’n beest. Op mijn vraag wat ze gingen doen met het beestje vertelden ze dat hij of elders vrijgelaten zou worden of een schot zou krijgen…..

Toen we weg reden van de camping zagen we na 100 meter al een beer aan de linkerzijde in de berm zitten. Ongeveer 20 kilometer verder zagen we 3 beren aan de kant van de weg bij een rivier. Dit was een heel mooi gezicht. Er was namelijk 1 heel jong beestje, een iets grotere en een nog grotere. Waarschijnlijk zal het wel familie van elkaar geweest zijn. Maar wat glanzen de beren hier mooi. Ze zien er zo schattig uit, maar dat is dan ook weer het gevaar…… Deze mooie plaatje hebben we helaas niet vast kunnen leggen op de foto aangezien we 100 km/u reden en er een dikke vrachtwagen achter ons reed. En zo’n ding wil je niet achter in je camper hebben :).

De reis in de richting van Jasper verliep voorspoedig. Onderweg zijn we aan de kant van de Highway nog even gestopt om een Elk op de foto en film te zetten. Dit beest was rustig aan het grazen in de berm op ongeveer 15 meter van de Highway. In Canada kan ook alles op zo’n Highway, want de een na de ander stopte even. Zou je in NL eens moeten doen langs de kant van de snelweg….stoppen om een foto te maken…..

Het plan was om nabij Jasper eerst een campground te zoeken en vervolgens de route naar Maligne Lake (grootste Gletsjermeer van de Rockies) te gaan rijden en bewonderen. In een informatiefolder stond echter aangegeven dat aan het einde van de doodlopende weg naar Maligne Lake (43 km) een campground was…..dus op naar de top!

Onderweg moesten we noodgedwongen nog even stoppen omdat er een vijftal berggeiten voor de RV liepen. Nou deze beestjes zijn niks niet bang en blijven gewoon voor je RV staan. Het liefst steken ze ook nog even hun kop naar binnen als je je raam naar beneden hebt om te kijken of er nog iets voor ze te halen valt. Na ongeveer 10 minuten oponthoud konden we weer verder rijden.

Verderop stond ons ook nog een andere verrassing te wachten. We hoorden “pats” en ja hoor een beste ster in de ruit. Het voertuig voor ons had de steen waarschijnlijk net verkeerd geraakt waardoor die enorm opspatte, want we hadden een behoorlijke afstand op onze voorganger. Uit de stukken van het verhuurbedrijf blijkt dat dit grapje ons 500 CAD gaat kosten (ongeveer 375 euro). We hebben in NL wel een aanvullende verzekering afgesloten. Ik ga er vanuit dat deze ons dan ook schadeloos zullen stellen.

Bij het Maligne Lake aangekomen zagen wij echter geen tekenen van een campground. Wat bleek…. Er stonden 2 nr. 3’s op de folder. De ene was de bezienswaardigheid Maligne Lake en de andere was voor Whistlers campground. Nou ja,….na een beetje gemopper van BJ (het zgn. Wolterskwartier noem ik het maar, want volgens mij hebben Jenno en Frank hetzelfde) hebben we besloten om dan toch eerst maar te genieten van het uitzicht op Maligne Lake en daarna de rit naar beneden weer te maken.

Op de terugweg zijn we ook nog even gestopt bij het zeer mooie Medicine Lake. Persoonlijk vonden we dit meer veel mooier als het Maligne Lake. Het Maligne Lake was ook zeer toeristisch moet ik zeggen. En wij proberen nu juist de drukte een beetje te vermijden tijdens deze vakantie.

Maar goed alles bij elkaar stonden we dus pas tegen 17.00 uur voor de poort van de campground genaamd Whistlers. Dit betreft een natuurpark campground met het zgn “Bare” campsite programma. Je wordt er overal op geattendeerd hoe je je levensmiddelen veilig op kunt bergen en anders zijn er wel speciale boxen waar je je levensmiddelen in kan opslaan.
Gelukkig was er in verband met een annulering nog een plaats voor ons vrij. Dus we staan nu heerlijk in de stilte van de natuur en genieten van de rust om ons heen.

Gelukkig zijn de vliegen / muggen / neefjes hier slechts in kleine getale aanwezig dus ik denk dat we vanavond weer lekker buiten gaan zitten in plaats van ons op te sluiten in de camper zoals gisteravond. Want dat was echt een ramp in Blue River.

Morgen gaan we een klein stukje zuidelijker en zullen we via de Higway 93A op een nature
parc campsite komen waar geen voorzieningen zijn en ook geen receptie. Gewoon geld in een envelop stoppen, in een brievenbus deponeren en that’s it! Maar dat is geen probleem, want daar hebben we de camper voor. De bedoeling is om vlakbij de Icefields terecht te komen zodat we daar dan op maandag een bezoek kunnen brengen.