San Francisco, Alcatraz

Zo hadden wij even mazzel……op ons dooie gemakkie liepen wij in de richting van de Ferry. Net als gisteren waren wij van plan om de Ferry van 10.10 uur naar het centrum van San Francisco te nemen. Bijna bij de parkeerplaats van de Ferry aangekomen kijk ik, Marja, toch nog even op de folder want het lijkt wel heeeeeel erg rustig op de zeer grote parkeerplaats. Zie ik opeens dat er op zaterdag, zondag en op feestdagen een ander schema geldt en laat het nu net zaterdag zijn……. Ohhh man, vakantie is erg slecht voor je dag en tijdsbesef dus dat duurt even voor het kwartje valt. Toen ik op de folder keek zag ik dat de Ferry op zaterdag om 9.30 uur en vervolgens pas om 11.40 uur zou gaan en het was inmiddels 09.28 uur (en we moesten de hele parkeerplaats nog over en kaartjes kopen). Dus ik heb het op een spurt gezet en de vrouw en man van de Ferry gevraagd of we nog mee konden. Nou ze waren niet echt blij, maar vooruit. Dus toen Joran en BJ er waren konden we nog met z’n drieën aan boord. Aan boord zagen we dat deze Ferry er een uur over doet ipv de Ferry die door de week vaart. Door de week is het een soort van catamaran en nu was het een andere Ferry. Maar goed dus dat we deze Ferry hadden aangezien we uiterlijk om 12.30 uur moesten inchecken bij Alcatraz, want dat was onze bestemming voor vandaag…..

Goed, eenmaal bij Pier 1 aangekomen zijn we naar een soort van super bakkerij gegaan en hebben we brood, bolletjes en croissantjes gekocht om mee te nemen. Naast deze bakkerij zat een mega uitgebreide (en een zeer exclusieve) kaaswinkel. Ze verkochten er zelfs weidekaas uit Nederland. We hebben hier kaas gekocht zodat we dit op brood zouden kunnen doen.

Hierna zijn we met de bus naar Pier 31 / 33 gegaan. Uiteindelijk waren we hier rond 11.30 uur en hadden we nog ruim de tijd om even te lunchen en de maquettes te bekijken die je in de sfeer van Alcatraz brengen.
Om 12.30 uur konden we boarden (je wordt namelijk met de boot naar Alcatraz gebracht). Ook hier moet je weer in een lange rij staan want er worden foto’s van je gemaakt voor een achtergrond met daarop Alcatraz. Men hoopt natuurlijk dat je bij terugkomst deze foto als aandenken aan het bezoek aan Alcatraz koopt.
Alcatraz was van 1934 tot 1963 was het in gebruik als zwaar beveiligde gevangenis. 1545 gevangenen hebben het eiland als standplaats gehad. De beroemdste gevangene was Alphonse "Al" Capone. Voordien was op het eiland een militair fort (1850-1907) en daarna (vanaf 1907-1933) was er een militaire gevangenis gevestigd. Tegenwoordig is het eiland een beschermd gebied en een National Historic Landmark, beheerd door de National Park Service. De naam Alcatraz werd aan het eiland gegeven door Juan Manuel de Ayala, de eerste Spanjaard die het eiland ontdekte, in 1775. Hij bracht de baai van San Francisco in kaart, en noemde het eiland "La Isla de los Alcatraces," wat te vertalen is als "het eiland van de pelikanen”. Het woord alcatraz, wat in het Spaans "pelikaan" betekent, komt oorspronkelijk uit het Arabisch: القطرس al-qaṭrās, wat zeearend betekent. Dus mocht je denken dat het associaties heeft met Al Capone, dan zit je er helaas naast…..maar het zou wel leuk zijn geweest. De beslissing om van Alcatraz een gevangenis te maken kwam vanwege de afgelegen ligging en de sterke stromingen in de baai, die het zo goed als onmogelijk zouden maken om te ontsnappen.
Op 21 maart 1907 werd Alcatraz officieel door de Amerikaanse overheid ingesteld als militaire gevangenis. In 1909 begonnen de werkzaamheden om het eiland van militair fort om te bouwen tot gevangenis. Er kwamen celblokken, die grotendeels waren ontworpen door Reuben Turner. In 1912 waren de werkzaamheden voltooid. Op 12 oktober 1933 kwam de gevangenis in handen van de United States Department of Justice, en werd het een federale gevangenis. De gevangenis had een zeer streng regime. In de beginjaren was het zelfs niet toegestaan om onderling te praten. Nadat er door middel van het doorspoelen van het toilet een primitieve communicatie op gang kwam is het spreekverbod opgeheven. Tijdens de 29 jaar dat Alcatraz in gebruik was als federale gevangenis, zaten er enkele bekende criminelen opgesloten, onder wie Al Capone, Robert Franklin Stroud, Machine Gun Kelly, James J. Bulger en Alvin Karpis (die langer in Alcatraz zat dan elke andere gevangene). Er zijn verschillende ontsnappingspogingen gedaan, maar officieel is het nooit iemand gelukt om te ontsnappen. In totaal waren er 36 gevangenen betrokken bij 14 ontsnappingspogingen. Daarvan werden er 23 weer gearresteerd, zes doodgeschoten en twee zijn vermoedelijk verdronken. De gewelddadigste uitbraakpoging vond plaats op 2 mei 1946 en leidde tot de Slag om Alcatraz. Op 11 juni 1962 zou er echter toch een succesvolle ontsnapping plaats hebben gevonden. Frank Morris en de broers John en Clarence Anglin ontsnapten volgens de verhalen in een opblaasbaar vlot gemaakt van aan elkaar gelijmde regenjassen. Frank Morris, de leider van de groep, had een bijzonder hoog IQ, en wellicht hebben ze het getij van de San Francisco Bay gebruikt om te ontsnappen. Enkele van hun spullen zijn teruggevonden op Angel Island, maar sommigen gaan er van uit dat ze bij de Golden Gate Bridge aan land zijn gegaan en hun spullen via het getij naar Angel Island hebben laten drijven om de politie op een dwaalspoor te zetten. Van de mannen heeft niemand meer iets vernomen. Men is ervan uitgegaan dat ze verdronken waren, maar dat is niet helemaal zeker. Van deze ontsnappingspoging is een film gemaakt; Escape from Alcatraz genaamd. Nog geen jaar na de ontsnapping werd op 21 maart 1963 Alcatraz officieel gesloten.
Dit alles hebben we onder andere gehoord tijdens de audio tour door Alcatraz. Het mooie hiervan was dat je per persoon een koptelefoon op kreeg die ingesteld was op de Nederlandse taal. Hierdoor kon Joran ook alles mee krijgen. Hij vond het bijster interessant (net als wij overigens). We hebben geprobeerd om veel op foto en video vast te leggen, maar het is de sfeer die je daar mee krijgt die niet vast te leggen is.
In de souvenirshop hebben we twee Engelstalige boeken gekocht “Alcatraz, a definitive History of the Penitentiary Years” en “Letters from Alcatraz” beiden geschreven door Michael Esslinger die vandaag aanwezig was om zijn boeken te signeren. Esslinger zit er eens in de maand om te signeren dus hierbij hadden we wat geluk. We hebben een leuk gesprek met hem gehad over hoe hij tot het schrijven van deze boeken is gekomen en uiteindelijk heb ik, Marja, BJ nog even samen met hem en de boeken gefotografeerd. Nadat we een dikke 3 uur op het eiland hadden doorgebracht zijn we weer richting de vaste wal vertrokken.

Aangekomen op pier 31 / 33 hebben we eerst een tijd op de bus staan wachten, maar het duurde en duurde maar…..toen hebben we besloten om richting pier 1 te lopen. Is tenslotte goed voor de conditie en de vakantiekilootjes… :-). Op verzoek van Joran hebben we bij de Subway avondeten gehaald en vervolgens zijn we weer naar de Ferry gegaan.
Ondertussen liepen we via het Justin Herman Plaza en daar zagen we allemaal politie staan. De één met lange lat en helm en de ander in “normaal uniform”. Het bleek dat er een demonstratie gaande was voor Palestina, waarbij de boodschap aan de wereld was: “stop het helpen aan Israël”. We zagen o.a. een aantal demonstranten die hun hele gezicht hadden bedekt, hier kan en mag dat dus blijkbaar of besluit men er niet tegen op te treden. Zelfs de TV zenders waren aanwezig, dus wie weet zijn we nog wel in beeld op de plaatselijke Amerikaanse TV zenders???

We hebben de Ferry van 18.25 uur terug genomen en waren rond 19.15 uur weer terug. Bij de camper hebben we vervolgens lekker gezeten en onder het genot van een hapje en een drankje even wat ge-internet. Onder het mom van even bijkomen……. We zijn vandaag allemaal wel ergens verbrand (gezicht, nek of armen), dus dat wordt na het douchen lekker smeren met crème…… We kunnen dus weer zeggen dat het prachtig weer is geweest. Gisteren was het 37 graden en vandaag zo’n 30 graden.

Morgen vertrekken we richting Carmel / Monterey (kust van California). We zullen de highway 101 South volgen. We vertrekken morgen rond 09.00 uur. Dit weekend is de marathon van San Francisco gaande en dat gaat her en der wat vertraging geven al denken we dat het mee zal vallen gezien de route die wij rijden. Enfin we zien wel. Een tussenstopje maken we in Santa Cruz alwaar we onze buurtjes Armijn, Renate en Rosa zullen opzoeken. Zij maken een soort gelijke reis maar rijden tegenovergesteld van ons. Best grappig en bijzonder om elkaar zo aan de andere kant van de wereld te treffen. Na deze meet and greet zullen we nog een uurtje verder rijden naar eerder genoemde bestemming. Al met al een ritje van zo’n 194 km. Onderweg nog even een Wallmart o.i.d aandoen want de voorraad voedsel begint te slinken. Inmiddels hebben we zo’n 2300 miles / 3680 km gereden deze vakantie ( we hebben de camper nu zonder de hotel overnachtingen 17 dagen en hebben dus gemiddeld 216 km per dag afgelegd ). De camper doet het overigens prima maar lust wel een slokje. Ondanks dat je hier gemiddeld 0,91 $ per liter betaald gaat het best snel. In totaal gaat er voor een slordige $ 250, = in deze Ford V10. Ofwel voor $ 250 tanken we 274 liter….al met al wel een redelijke goedkope benzineprijs maar met het verbruik van 1 op 3 gaat het zoals gezegd best hard. Wij klagen niet (de Amerikanen overigens wel want voor hen is de prijs best veel gestegen de laatste jaren). Mmmmm wat klinkt dat bekend. Onze foto’s en filmpjes zijn weer toevertrouwd aan de mobiele terrabyte en we maken ons op voor de nacht. Gezien de vele kilometers lopen en de vele indrukken zullen we wel weer als roosjes slapen. Overigens is dat geheel geen straf in onze camper. Deze is voorzien van een heerlijke kingsize slaapunit met een heerlijk matras. Joran slaap boven de bestuurderscabine en heeft weliswaar een laag maar riant onderkomen. Hij houdt het trouwens goed vol en is one happy camper die inmiddels slaapt.