Mono Lake en Yosemite - Reisverslag uit Yosemite Valley, Verenigde Staten van Bert Jaap - WaarBenJij.nu Mono Lake en Yosemite - Reisverslag uit Yosemite Valley, Verenigde Staten van Bert Jaap - WaarBenJij.nu

Mono Lake en Yosemite

Door: Bert Jaap

Blijf op de hoogte en volg Bert Jaap

22 Juli 2014 | Verenigde Staten, Yosemite Valley

Ik had er weinig vertrouwen in………………..nachtrust. Er waren nml weer een kolonie Fransozen aangekomen op de campground en dat staat gegarandeerd voor herrie in het kwadraat. Het lijkt wel of alle moeilijk opvoedbare jeugd vanuit La douce France op kamp wordt gestuurd naar the US of A. Als ik dat vroeger geweten had dan had ook ik de wereld eerdere kunnen ontdekken. Gelukkig was het na de klok van 22.00 uur rustig. Dit had ik niet verwacht want ze (lees les terrible Françaises) waren echt erg aanwezig. Deze kolonie praat niet maar schreeuwt met en naar elkaar. Ook werden de douche en scheergelegenheid gebruikt om potten en pannen schoon te maken. Aangezien ik als baby al ben groot gebracht met de normen en waarden van de camping etiquette weet ik dat dit “not done” is en kan ik mij hier mateloos aan ergeren. Van Marja mag ik er niets van zeggen want dat leidt toch alleen maar tot meer frustraties of “ruzie “. Enfin twee zaken die we niet willen. Nadat ik maar blind en doof voor de Fransozen ben geworden wordt het toch langzaamaan stiller en valt de campgroud uiteindelijk in diepe rust.

Vanochtend zijn we op tijd opgestaan aangezien we om 10.00 uur bij het Mono Lake willen zijn voor een wandeling van een uurtje met een echte Ranger. Voordat we vertrekken vul ik de “freshwatertank” aangezien we de aankomende 2 dagen zonder enige vorm van elektriciteit en watervoorziening zitten. De avond ervoor heb ik deze tank geleegd aangezien er al water in zat vanaf Las Vegas en we het tijd vonden dit te verversen. De afgelopen dagen hebben we op “city-connection ”aangesloten gezeten en dit water dus niet nodig gehad. Tijd voor wat verversing leek ons (dit water kun je niet drinken en is alleen goed voor douchen, toilet maken, afwassen en de het toilet doorspoelen…hier in the US of A drink je water dat je koopt in de supermarkt).

Na het ontbijt de camper richting Mono Lake gezet en wel als doel de South Tufa’s. Mono Lake is een zoutwater meer met een omvang van 2 keer San Francisco. Best groot dus. Dit meer is in 1994 uiteindelijk een soort van “nationaal erfgoed “ geworden anders zou het nu vast niet meer bestaan hebben. Onderweg hier naar toe zag Marja een coyote. Helaas ging e.e.a. te snel om een foto te maken. Het was 100 % een Coyote hoorden we later aangezien er geen wolven in dit gebied leven. De wandeling werd geleid door een California Ranger genaamd Catherine. Ze vertelde honderd uit over het wel en wee van Mono Lake en hetgeen er leeft. Aangezien het meer extreem zout is (je drijft er in als je er in springt) leven er toch nog organismen zoals de zoutwater (mini) garnaal. Op deze garnaal komen weer meerdere vogelsoorten af die zich hier te goed doen voordat zij migreren naar Zuid Amerika. De tufa’s zijn ontstaan op de bodem van het meer en bestaan uit spitsen en knobbels van calcium houdende waterbronnen. Aangezien het waterpeil sedert 1941 drastisch gedaald is zijn deze voor ons zichtbaar geworden. Na deze wandeling die zeer de moeite waard was zijn we weer terug gereden naar Lee Vining (5 miles) om te tanken en boodschappen te doen. Immers we wilden helemaal op-getopt (ME en KL taal ?) aankomen in Yosemite National Park waar weinig te koop is en waar de campgroud alleen een plaats is dus zonder water en elektriciteit. De tank van onze camper stond bijna op half leeg. Deze gevuld in Lee Vining. Er ging met gemak voor 125 dollar in. In de plaatselijke supermarkt werd nog even 138 dollar afgetikt. Ofwel het was nog geen lunchtijd maar 233 dollar waren reeds uit de vakantie portemonnee verdwenen. Hierna koers gezet richting Yosemite National park.

De route was gemakkelijk. Na de supermarkt in Lee Vining rechtsaf de Tioga pas op. Deze Tioga pas is een prachtige route die ons uiteindelijk naar de campground North Pines zal leiden. De weg hier naar toe beslaat zo’n 120 kilometer dwars door dit prachtige park. Onderweg zien we fraaie vergezichten , meerdere watervallen maar ook de resultaten van bosbranden. Bosbranden geactiveerd door de meest voorkomende bron, blikseminslag, is al erg genoeg maar de laatste serieus grote bosbrand was vorig jaar. Deze was volgens de Ranger van vanochtend vermoedelijk het resultaat van een kampvuur. Kampvuren zijn m.u.v. die op de campground absoluut verboden. De eerdere rust waarover we schreven in de Nationale parken is hier compleet van de baan. Wat een drukte…………het lijkt wel of heel Amerika er op uittrekt en het voorzien heeft op dit prachtige park. Logisch ook wel want het heeft heel veel te bieden zoals prachtige wandelingen, een mooie rivier de Mercer die alles biedt (vissen, varen en recreëren), uitzichten en een variëteit aan wild.

Eenmaal aangekomen op de campground de camper neergezet en gaan zwemmen in de Mercer. De watertemperatuur van tussen de 12 en 15 graden was even wennen na alle meren en zwembaden van zo rond de 30 graden. Uiteindelijk heerlijk fris en Joran en ik hebben een dammetje gebouwd. Marja heeft voor haar zelf een ochtendrit met een paard geregeld en moet morgenvroeg op tijd op voor een dik 2 uur durende rit door een deel van Yosemite.

Wat deden we nog meer vandaag. We lunchten in onze RV nabij Tenaya Lake in het park zelf. We hadden hierbij zicht op meerdere bergbeklimmers en een prachtig meer. We zagen onderweg twee bosbranden die werden geblust met blusvliegtuigen en helikopters en ook meerdere soorten wildlife verscheen voor onze camera’s.

Het is inmiddels 21.15 uur en het is aarde donker. Ons kampvuurtje dooft langzaam en het is tijd om over niet te lange tijd te gaan slapen. We drinken en eten nog wat en dan is ook deze dag weer voorbij. Morgen staat in het teken van paardrijden, Yosemite bekijken voor zover dat mogelijk is in 1 dag en vooral genieten. Ik stink inmiddels weer naar rook van de diverse kampvuren om ons heen en onze eigen vuurtje……..ik neem morgenvroeg wel een duik in de koude Mercer. In douchen heb ik geen zin meer. De indrukken slokken je helemaal op en om een uurtje of 22.00 uur ben je helemaal gesloopt maar dan op een prettige manier.

Voordat we gaan slapen sluiten we alles goed af en zorgen dat er geen eetbare resten achterblijven buiten onze camper. Ook het drinken en voedsel in onze bagage-storage in de camper halen we naar binnen. Reden: het wemelt hier van de beren. Alleen op deze campground dit seizoen al 103 gespotte beren die met elkaar voor aanzienlijke schade aangericht hebben aan meerdere RV’s en auto’s. De beerproof foodstorage containers zijn hier op iedere plaats aanwezig. Voornamelijk ideaal voor de tentkampeerders. Ook zijn op de gehele campgroud beerproof afvalcontainers geplaatst. Geresumeerd: “Beware of the bear”

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Bert Jaap

natuurliefhebber, reiziger, levensgenieter, dromer, vader en doener

Actief sinds 16 Juli 2010
Verslag gelezen: 339
Totaal aantal bezoekers 58665

Voorgaande reizen:

04 Juni 2015 - 12 Juni 2015

Off the grid in Noorwegen

08 Juli 2014 - 05 Augustus 2014

West Amerika

26 Juli 2011 - 19 Augustus 2011

Britsch Columbia & Alberta

19 Juli 2010 - 09 Augustus 2010

frisse lucht en rust....hopelijk

Landen bezocht: