Bryce Canyon, dag 2

Al weer 18 juli, wat gaat de tijd toch snel. De dagen vliegen voorbij. Vanmorgen konden we lekker rustig aan doen aangezien we de hele dag de tijd hadden om Bryce verder te bekijken. Lange wandelingen maken zit er voor ons toch niet in dus we houden het bij de uitzichtpunten en de wat kortere wandelingen langs de rim.

Na het ontbijt zijn we in onze RV gestapt en zijn we de zuidelijke Rimroad afgereden naar het eindpunt. Dit aangezien alle uitzichtpunten aan de rechterzijde van de weg zitten en we deze op onze weg terug dan direct aan de goed kant hebben. We zijn gestart bij Rainbow Point en Yovimpa Point. Rainbow Point ligt op 2778m en geeft een prachtig zicht over de rotsformaties bij Bryce. Elke keer als je kijkt zie je weer andere dingen. Het hangt er natuurlijk van af hoe de zon er op schijnt,….of er schaduwen vallen van bewolking,….maar het is een levendig geheel. Vanaf hier zijn we naar Black Birch Canyon gereden. Onderweg zagen we niets anders als veel verbrande bomen. Het leek wel alsof er lange tijd geleden een flinke bosbrand had gewoed. We vonden dat het gebied zijn naam eer deed met “black”. Vervolgens zijn we naar Agua Canyon gereden. We dachten eerst dat er aqua canyon stond en dachten: “zullen we nu eindelijk water tussen deze reusachtige rotspartijen zien?”, maar nee leesfoutje. Na weer een paar mooie foto’s te hebben gemaakt zijn we weer in de camper gestapt en verder noordelijk gereden. Maar eerst heeft BJ de GoPro aan de buitenkant van de RV bevestigd zodat we tijdens het rijden een paar mooie films van de route kunnen maken. Na een paar minuten kwamen we bij Natural Bridge terecht. Een prachtig plaatje van een “natuurlijke brug gevormd door een rood/roze rotsformatie”. Eigenlijk is het geen bridge maar een arch…..maar als iets eenmaal een naam heeft kan je het beter niet wijzigen toch? Via Farview Point, Piracy Point en Swamp Canyon hebben we de route voor vandaag afgerond. Swamp Canyon ligt trouwens op 2438m hoogte, dus op de ons weg noordelijk daalden we steeds verder.

Toen we de route hadden afgerond zijn we naar het centrum(pje) gereden en hebben we bij Ruby’s Inn geluncht. Joran en BJ hadden heerlijke patat (wat anders hier in Amerika) met vis voor Joran en een of andere burger voor BJ en ik heb maar een salade gegeten. Het is hier tijdens een vakantie echt niet te doen om een beetje op je voeding te letten. 1. Het is vakantie en 2. Je moet genieten en 3. Als je uit eten gaat staat er bijna altijd patat op het menu. Maar goed het heeft ons heerlijk gesmaakt. Na nog wat rond gestruind te hebben in de plaatselijke giftshops zijn we weer naar de camper gelopen. Bij de camper bleken we redelijke goede internet verbinding van Ruby’s te hebben dus daar hebben we snel 3 reisverslagen kunnen plaatsen. Als we geen internet hebben dan maken we deze in word en plaatsen we zodra het kan. Als we ze niet dagelijks maken dan hebben we al weer zo veel nieuwe indrukken dat het lastig is om alles precies terug te halen.

Eenmaal terug op de camping ben ik met Joran gaan zwemmen. De zwembaden bij de campings zijn hier niet echt groot. Beter gezegd: super klein. Zo stond bij dit zwembad ook geschreven dat er maximaal 26 personen tegelijk in het zwembad mochten. Voor een kleine campings is dat geen probleem, maar de camping waar we nu stonden was best wel groot. Ik had het al snel gezien met die drukte om mij heen en liep richting het trappetje. Bij het trappetje zag ik een meisje van een jaar of 2 in bikini lopen. Ze liep heen en weer over het trappetje. Opeens zag ik haar een misstap maken en ze ging kopje onder. Eerst dacht ik zou ze kunnen zwemmen, want er ging niemand naar haar toe. Toen ik dichter bij haar was zag ik dat ze nog steeds onder water was en driftig met haar armen zwaaide (die ook al voor een groot gedeelte onder water waren). Ik ben snel naar haar toe gezwommen en heb haar boven water getild. Het meisje gorgelde en hoestte wat en begon vervolgens te huilen. Ik heb haar op de kant gezet…..en nog was er niemand die naar haar om keek. Ik wilde haar bij haar ouders brengen maar wist niet wie het waren. Al huilend liep ze naar een “Indianen vrouw” en een oudere man. Ik kon niet verstaan wat ze tegen haar zeiden aangezien het dialect was. Ik vertelde hun in het Engels dat ze een misstap had gemaakt en dus kopje onder was gegaan en bijna was verdronken….ze keken me aan en dat was het…. Ik ben maar verder naar mijn stoel gelopen. Ik zag dat ze het meisje een tijd op hun schoot hielden totdat ze weer rustig was. E wat gebeurde er toen……ze wilden weer met het kind gaan zwemmen. Ik zag dat het meisje helemaal in paniek raakte…..en de man maar lachen……. Dat meisje heeft net een trauma meegemaakt en dan moet ze direct weer???? Soms zeggen dat dat goed is maar in dit geval???? Ze was net 5 minuten stil. Nou ja….. Joran was in ieder geval leuk in het water aan het spelen met een Nederlandse jongen. Deze jongen bleek uit Groningen te komen. Op een gegeven moment wilden ze graag samen schalen dus toen zijn we naar onze camper gelopen.

’s Avonds hebben Joran en BJ nog weer een kampvuurtje gemaakt. Op een gegeven moment kwam er nog een Amerikaan aanmaakblokjes aanbieden omdat hij zag dat Joran en BJ, volgens hem, aan het aanrommelen waren. BJ heeft dit aanbod netjes afgewezen. Joran en BJ waren namelijk met hars en dennenappels bezig een soort van “aanmaakblokjes” te maken. Volgens de mannen moet een kampvuurtje echt natuurlijk zijn en heb je geen hulpmiddelen nog om goed vuur te krijgen. En ja hoor…..na verloop van tijd ging ons kampvuur als een tierelier (en die van die Amerikaanse man was aan het roken)……..

Op een gegeven moment kwam er een Zuid-Koreaanse jonge vrouw in grote camper aanrijden die ze overigens prima “back-in” parkeerde, maar toen……. Ze bleef maar naast de camper staan rommelen. BJ zei: “zal ik er eens naar toe lopen?” Ik: “….wacht maar ff…”, maar goed BJ kon het niet langer aanzien. Het bleek dus dat ze helemaal niet wist hoe de camper werkte en wat welke slang waarvoor was. Na het een en ander uitgelegd te hebben zijn wij maar een borrel gaan drinken.

Het valt ons op dat het in Bryce ’s nachts enorm donker en helder is en dat je een prachtige sterrenhemel kan zien. Dit maakt dat het ’s nachts ook behoorlijk af koelt. Ik las in een folder “High elevation, clean dry air, and lack of light pollution make Bryce one of the earth’s darkest places”. Nou dat kunnen wij dus beamen. De eerste avond dat we in Bryce waren was er ook de mogelijkheid om bij het visitor center sterren te kijken met enorme telescopen, maar dat werd voor Joran te laat. Hij krijgt hier al zo weinig slaap…….. Morgen is het de bedoeling om naar Zion te reizen.